Kavala Night City Run

kncr

Η μπάλα στην κερκίδα

μπαλακερκιδα

Λ Φ Κ

lfk yt

Η ιστορία του ΑΟΚ

Η ιστορία του ΑΟΚ

Posted in ΑΟΚ 1965 - Σήμερα

alt

title - alt
Ο Α.Ο. Καβάλα ιδρύθηκε το 1965 μετά την ένωση των τριών μεγαλύτερων σωματείων της πόλης μας, των Φιλίππων, του Ηρακλή και της Α.Ε.Κ. H απόφαση για την ένωση αυτή κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν, καθώς ορισμένοι παράγοντες των παραπάνω ομάδων διατηρούσαν αρκετές επιφυλάξεις, χρειάστηκε μάλιστα και η παρέμβαση του τότε δημάρχου Κων. Τσολάκη, όπως επίσης ελήφθη σοβαρά και η άποψη των ίδιων των ποδοσφαιριστών.  Τελικά επικράτησε η άποψη υπέρ της ενώσεως, και στις 23-9-1965 εγκρίθηκε το καταστατικό του νέου συλλόγου από το Πρωτοδικείο Καβάλας. Στις 8/10/1965 συστήθηκε το πρώτο Διοικητικό συμβούλιο με πρόεδρο τον Σωτήρη Αλημίση, αντιπρόεδρο τον Σάββα Πολυχρονίδη, γεν. αρχηγό τον Κώστα Ζαχαρόπουλο, γεν. γραμματέα τον Αναστάσιο Νικολέρη, έφορο δημοσίων σχέσεων τον Διομήδη Βαφειάδη και έφορο ποδοσφαιρικού τμήματος τον Πρόδρομο Μπακλατζόγλου.

Πρώτος προπονητής του Α.Ο.Κ. ήταν Γιάννης Βόσκας, ενώ οι παίκτες που συμμετείχαν στην πρώτη ΄΄ιστορική΄΄ προπόνηση ήταν :

Από Φιλίππους, Κούντουρας, Πάτσας, Γκοτζαμάνης, Ιωαννίδης, Ράπτης, Παμπούκας, Χ΄΄Εμανουήλ, Μιχαηλίδης, Μπαρμπαλέξης, Μπλέκος, Καρασεϊτανίδης και Αβραμίδης.

Από τον Ηρακλή, Τσεντεμεϊδης, Μοδούρας, Γκαρανάτσιος, Ανέστης, Καραμπετάκης, Ιωάννου, Χ΄΄Αντωνίου, Παπαδόπουλος, Πανταζής και Τοπούζης.

Από την Α.Ε.Κ. , Μασμανίδης, Παρίδης, Ασλανίδης, Θαγγόπουλος, Σεϊτανίδης, Αδαβόγλου και Πετσαγγουράκης.

Tι γνωρίζουμε όμως για τα τρία αυτά ιστορικά σωματεία της πόλης μας;

Οι Φίλιπποι είναι το πιο παλιό σωματείο της Καβάλας και ένα από τα παλαιότερα της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1906 από την Ελληνική κοινότητα, την περίοδο που η Καβάλα ήταν ακόμη Τουρκοκρατούμενη, χαρακτηριστικό είναι δε, ότι το πρώτο καταστατικό του συλλόγου είναι γραμμένο στη Τουρκική γλώσσα. Τα χρώματα της ομάδας ήταν το λευκό και το μπλε και χαρακτηριζόταν ως η ομάδα των καπνεμπόρων και των αστών. Αγωνίστηκε έως τη Β΄ Εθνική κατηγορία και το 1963 άγγιξε την άνοδο στη Α΄ κατηγορία.

Ο Ηρακλής ιδρύθηκε το 1926, αρχικά από πρόσφυγες που κατοικούσαν στη συνοικία της Παναγίας, ενώ τα χρώματα που εκπροσωπούσαν το σύλλογο ήταν το άσπρο και το μπλε. Ο Ηρακλής έφτασε το 1949 έως τα ημιτελικά του κυπέλου Ελλάδος, όπου κληρώθηκε με την ΑΕΚ, τον ίδιο χρόνο αναδείχθηκε πρωταθλητής Ανατ. Μακεδονίας νικώντας τη Δόξα με 3-1, ενώ τον ίδιο τίτλο κατέκτησε και το 1962.

Η Α.Ε.Κ. ιδρύθηκε το 1928 από Κωνσταντινουπολίτες της πόλης μας, προϋπήρχε όμως με το όνομα Βυζάντιο από το 1924. Είχε ως χρώματα το κίτρινο και το μαύρο και ως έμβλημα φυσικά, το δικέφαλο αετό. Είχε πολλές διακρίσεις στο περιφερειακό πρωτάθλημα και αγωνίστηκε στη Β΄ εθνική. Παίκτες της όπως ο Κανάκης, ο Δεμίρης και ο Παρίδης, αγωνίστηκαν στην Εθνική Ελλάδος.

Με το δεδομένο ότι ο Α.Ο.Κ. αποτελεί την συνέχεια των παραπάνω ομάδων και αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός, ότι τον πρώτο χρόνο της συγχώνευσης, η ομάδα ονομαζόταν «Φίλιπποι», προκειμένου να συνεχίσει να αγωνίζεται στη Β΄ Εθνική κατηγορία, δεν είναι καθόλου υπερβολή αν πούμε ότι η ιστορία της αγαπημένης μας ομάδας ξεκινάει από το 1906.

Mετά από αυτή τη μικρή ιστορική αναδρομή ας επανέλθουμε στη περίοδο 1965 έως 1969, τα πρώτα χρόνια δηλαδή μετά την ένωση, όπου ο Α.Ο.Κ. αγωνίζεται πλέον στη Β΄ Εθνική κατηγορία. Η πορεία της ομάδας χαρακτηρίζεται αρκετά επιτυχημένη, αφού κατετάγη  7η το 1965-66,1η το 1966-67 (έχασε όμως την άνοδο στα μπαράζ), 2η το 1967-68 και 1η το 1968-69, όπου πέτυχε για πρώτη φορά την πολυπόθητη άνοδο στην Α΄ Εθνική.

Σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της ομάδας ήταν ο αείμνηστος Χρήστος Μπάτσης που είχε αναλάβει την προεδρία του Α.Ο.Κ από το 1968 και δυνάμωσε μεταγράφηκα την ομάδα με μια αξιόλογη φουρνιά παικτών όπως, Μαχαιρίδης, Τάτσης, Χαραλαμπίδης, Μπουγατσάς, Παντελάκος, Τέης, Λιόλιος, Φιλιππίδης. Σημαντική βέβαια ήταν και η συμβολή των Γκαρανάτσιου, Μπλέκου, Χρυσαφίδη, Καραπετάκη, Μπαρμπαλέξη, τοπούζη, μασμανίδη, Τσεντεμεϊδη, Ανέστη, Παπαδόπουλου, Πάτσα, Σεϊτανίδη. Πρπονητής της ομάδας ήταν ο Στέφανος Πετρίτσης.

Tη χρονιά που ανέβηκε ο Α.Ο.Κ. στη μεγάλη κατηγορία, χρειάστηκε να υπάρξει ένα έμβλημα για την ομάδα. Εμπνευστής του ήταν ο Χ. Μπάτσης, ο οποίος είχε έφεση στο σχέδιο, καθότι ήταν αρχιτέκτονας στο επάγγελμα. Έτσι λοιπόν η τριήρης αποτέλεσε το σήμα της ομάδας, όπου σύμφωνα με τον σχεδιαστή, «…..τα κουπιά είναι οι ποδοσφαιριστές, το πανί η διοίκηση και ο άνεμος είναι ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας. Τα τρία αυτά στοιχεία μαζί οδηγούν το καραβάκι του ΑΟΚ στα λιμάνια που αποτελούν τους στόχους που βάζει κάθε φορά η ομάδα.» Όλα αυτά ασφαλώς έχουν να κάνουν και με το γεγονός ότι η Καβάλα είναι μια παραθαλάσσια πόλη και ο κόσμος της στενά συνδεδεμένος με το υγρό στοιχείο.

Ο Μπέλα Πάλφυ ήταν ο πρώτος προπονητής της ομάδας στην Α΄ Εθνική. Η πρώτη χρονιά στα μεγάλα σαλόνια ήταν δύσκολη για τον Α.Ο.Κ. που κινδύνευσε με υποβιβασμό ενώ αποχώρησαν οι Κούντουρας, Παρίδης (ΠΑΟΚ), Χατζηιωάννου, Μιχαηλίδης, Σεϊτανίδης, Ασλανίδης.  Ωστόσο  η ομάδα κατάφερε να σταθεροποιηθεί στην πρώτη κατηγορία  και να κάνει μια αξιόλογη πορεία.

Αναλυτικά, η πορεία του ΑΟΚ στην Α΄Εθνική κατά τη περίοδο αυτή, είχε ως εξής:

Περίοδος: 1969-70    Θέση: 14η     Ν:10   Ι:11    Η:13Περίοδος: 1970-71    Θέση: 11η     Ν:11   Ι:11    Η:12     Περίοδος: 1971-72    Θέση: 10η     Ν:12   Ι:8      Η:14Περίοδος: 1972-73    Θέση: 10η     Ν:13   Ι:13    Η:10Περίοδος: 1973-74    Θέση: 12η     Ν:11   Ι:6      Η:17Περίοδος: 1974-75    Θέση: 16η     Ν:10   Ι:4      Η:20
Το 1975 ο ΑΟΚ υποβιβάστηκε στην Β' Εθνική, αλλά επανήλθε στην μεγάλη κατηγορία την επόμενη περίοδο με προπονητή τον Κώστα Καραπατή. Τώρα πλέον στην ομάδα αγωνιζόταν και οι Κοϊβέρογλου, Καπετανίδης, Ρήγας. Σημαντικότερη διάκριση της ομάδας  στο διάστημα αυτό ήταν η 7η θέση,  τη περίοδο 1976-77. Αναλυτικά:

Περίοδος: 1976-77    Θέση: 7η       Ν:11   Ι:10    Η:13Περίοδος: 1977-78    Θέση: 13η     Ν:11   Ι:7      Η:16     Περίοδος: 1978-79    Θέση: 16η     Ν:12   Ι:3      Η:19Περίοδος: 1979-80    Θέση: 14η     Ν:10   Ι:7      Η:17Περίοδος: 1980-81    Θέση: 15η     Ν:10   Ι:8      Η:17Περίοδος: 1981-82    Θέση: 17η     Ν:6     Ι:8      Η:20
Το 1982 και μετά από μια εξαετή παρουσία στη μεγάλη κατηγορία, η ομάδα υποβιβάστηκε στην Β' Εθνική. Θα ακολουθήσει μια δύσκολη περίοδος, με χειρότερη χρονιά το 1988-89 όταν η ομάδα βρέθηκε στην Γ' Εθνική, αλλά επέστρεψε την επόμενη και πάλι στην Β' Εθνική. Έτσι φτάνουμε στην περίοδο 1993-94, όπου ο ΑΟΚ ύστερα από 13 χρόνια θα κερδίσει την άνοδο στην Α' Εθνική. Μπροστάρης τότε ο Άγγελος Αναστασιάδης που έβαλε την δική του υπογραφή στην ομάδα η οποία κατετάγη δεύτερη και εξασφάλισε την άνοδο μια αγωνιστική πριν το τέλος του πρωταθλήματος. Συγκεκριμένα στον αγώνα με τον Χαραυγιακό όπου ο λαός της Καβάλας έδωσε βροντερό παρόν και πανηγύρισε έξαλλα, μιας και η ομάδα μας κέρδισε με 2-1. Δεν υπήρχαν όμως, οικονομικές δυνατότητες για καλές μεταγραφές και η ομάδα δεν μπόρεσε να παραμείνει στα μεγάλα σαλόνια την περίοδο 1994-95, συγκεκριμένα:

Περίοδος: 1994-95    Θέση: 18η     Ν:5     Ι:5      Η:24


Η Β΄ κατηγορία όμως δεν χωράει την ομάδα κι ύστερα από μια εκπληκτική πορεία, στην οποία ήταν 15 αγωνιστικές αήττητη και σάρωσε ότι βρήκε μπροστά της, στέφθηκε πρωταθλήτρια και με προπονητή τον Γιώργο Παράσχο, ξανακέρδισε την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία. Την περίοδο 1996-1997 ο Α.Ο. ΚΑΒΑΛΑ έγραψε την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του καθώς κατέλαβε την 6η θέση! Μάλιστα, ενώ στην αρχή, προπονητής, παίκτες και διοίκηση είχαν ως μοναδικό στόχο την παραμονή, η απόδοση και τα αποτελέσματα ήταν τέτοια που μετά την 23η αγωνιστική μιλούσαν για έξοδο στο UEFA! Δυστυχώς, η ομάδα παρόλο που απέδωσε τόσο καλά δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο αφού υπήρχαν πολλοί παράγοντες που στάθηκαν εμπόδιο στο  όνειρο αυτό, σε μια στιγμή που η ομάδα βασιζόμενη αποκλειστικά στις δικές της δυνάμεις και σε κανενός εξωγηπεδικού, έφτασε στο απόγειο της ιστορίας της. Απλά σε όλους έμεινε η πίκρα πως άξιζε ακόμα κάτι παραπάνω το οποίο δεν κατάφερε να κερδίσει, διότι δεν ήταν δικτυωμένη και δεν είχε τις κατάλληλες ‘’βοήθειες’’, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι του δύσμοιρου Ελληνικού Πρωταθλήματος.

Παρόλα αυτά η έκτη θέση και ο χαρακτηρισμός ως η καλύτερη επαρχιακή ομάδα είναι πολύ μεγάλες επιτυχίες. Συντελεστές αυτής της επιτυχίας ήταν ο προπονητής Γιώργος Παράσχος - ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος προπονητής στην Ελλάδα - ο οποίος ήταν ο αρχιτέκτονας αυτής της ομάδος και οι ποδοσφαιριστές όπως, ο Βακιρτζής, ο Παπανδρέου, ο Αθανασιάδης, ο Σουκασιάν, ο Μίτεφ, ο Καλλιμάνης, ο Χέρναγκλ, ο Πεγκλής, ο Κόλτσης, ο Πις, ο Μάλλιος, ο Αργυρίου κ.α. που ήταν οι πρωταγωνιστές αυτής της λαμπρής πορείας. Άξια συγχαρητηρίων ήταν και η διοίκηση - με πρόεδρο τον Γιάννη Παπαϊωάννου - η οποία παρόλα τα οικονομικά της προβλήματα συμπαραστάθηκε όσο περισσότερο μπορούσε στους ποδοσφαιριστές.  Στο τέλος της περιόδου ο Γιώργος Παράσχος αποφάσισε να φύγει από τον πάγκο της ομάδας, ύστερα από 2 χρόνια παραμονής όπου πρόσφερε πάρα πολλά στην Καβάλα, αλλά και αυτή τον ανέδειξε ως προπονητή. Φυσικά, ένας ακόμη συντελεστής ήταν ο φίλαθλος κόσμος της Καβάλας ο οποίος έδινε βροντερό παρόν στους εντός έδρας αγώνες της ομάδας όλες τις αγωνιστικές σαιζόν αλλά και στους εκτός. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα 1500 άτομα στην Ξάνθη, τα 1000 άτομα στο Καυταντζόγλειο, τα 100 στην Καλαμάτα και τα 100 στο Ο.Α.Κ.Α. με τον Παναθηναϊκό. Όλα αυτά χάρις τη προσπάθεια των μελών του συνδέσμου «Γαλάζιοι Αργοναύτες» και την αγάπη τους για την ομάδα. Ένα μπράβο σ' αυτά τα παιδιά που έκαναν το Καραβάκι να μην αισθάνεται μόνο του πουθενά.

Ο διάδοχος του για την χρονιά 1997-98 ήταν ο Γρέγκορζ Λάτο ο οποίος δεν αποδείχτηκε το ίδιο καλός προπονητής όσο και ποδοσφαιριστής και έφυγε νωρίς από την ομάδα, ενώ τον αντικατέστησε ο Κώστας Ιωσηφίδης που στο πρώτο παιχνίδι που κάθισε στον πάγκο πήρε τους πρώτους 3 βαθμούς με αντίπαλο τον Αθηναϊκό αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και αποχώρησε και αυτός. Στην συνέχεια, ανέλαβε ο Στέλιος Κατρακυλάκης ο οποίος έμεινε δύο εβδομάδες και τον αντικατέστησε ο Νίκος Γκουλής, που ήξερε καλά πόσο δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο ήταν να αναγεννήσει αυτή την ομάδα. Παρόλα αυτά κατάφερε να ανεβάσει την πολύ πεσμένη ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του Α.Ο.Κ. και να πάρει από αυτούς το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Έτσι, ενώ η ομάδα στις αρχές Μαϊου ήταν  στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα, πέτυχε στις 4 τελευταίες αγωνιστικές 3 νίκες - οι 2  εκτός έδρας - και όλα έδειχναν πως η παραμονή μια αγωνιστική πριν το τέλος ήταν δεδομένη, αλλά προέκυψε η ήττα του  ΠΑΟΚ στη Τούμπα από τον Εθνικό. Τώρα, η Καβάλα έπρεπε να κερδίσει στην έδρα της την Παναχαϊκή που επίσης πάλευε για την παραμονή της, σε έναν αγώνα που σήκωσε στο πόδι μια ολόκληρη πόλη και παρόλη την ακατάπαυστη επί δύο μέρες βροχή, είχε 12.000 κόσμο, ο οποίος έδωσε δύναμη στους αγχωμένους ποδοσφαιριστές ώστε να πετύχουν μια άνετη νίκη με 4-0 και να κερδίσουν την πολυπόθητη παραμονή και να προκαλέσουν ντελίριο ενθουσιασμού σε ολόκληρη την πόλη.

Την επόμενη περίοδο 1998-99, ο ΑΟΚ δεν ξαναέκανε τα ίδια λάθη και εξασφάλισε με άνεση την παραμονή του παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο. Έχοντας μπροστά τον Γ.Νασιόπουλο και τον Αν. Αθανασιάδη, βοηθούμενους από τους Μάλλιο, Καραδήμο και Πις πέτυχε πολλά και όμορφα  γκολ και κατάκτησε την 10η θέση στο πρωτάθλημα. Αντίθετα την επόμενη χρονιά παρά τις απέλπιδες προσπάθειες δεν μπόρεσε να σωθεί και έπεσε στην Β' Εθνική παρά και την επιστροφή του Γιώργου Παράσχου. Όσον αφορά τους αριθμούς, η παραπάνω χρονική περίοδος έχει ως εξής:

  • Περίοδος: 1996-97       Θέση: 6η       Ν:16   Ι:7      Η:11
  • Περίοδος: 1997-98       Θέση: 13η     Ν:10   Ι:5      Η:19
  • Περίοδος: 1998-99       Θέση: 10η     Ν:12   Ι:6      Η:16
  • Περίοδος: 1999-2000    Θέση: 15η     Ν:8     Ι:6      Η:20


Η περίοδος 2000-01 θα είναι η απαρχή μιας μαύρης εννεαετούς περιόδου, καθώς η ομάδα θα  παραπαίει από Β’ προς τη Γ' Εθνική. Η βασική αιτία της πτώσης ήταν τα οικονομικά προβλήματα που μάστιζαν τον ΑΟΚ και η φυσική απόρροια αυτών, τα διοικητικά προβλήματα. Χρειάστηκε μάλιστα να επιστρατευτεί προσωρινή διοίκηση σωτηρίας, με το πρόεδρο της Ε.Π.Σ.Κ. Σωκράτη Παπαδόπουλο και τον Ερασιτέχνη ΑΟΚ. Είναι γεγονός, ότι παρά τις φιλότιμες  προσπάθειες που έκαναν οι διάφορες διοικήσεις όπως αυτή του Γιώτη Γεωρμπαλίδη που ανέβασε τον ΑΟΚ για ένα χρόνο στην Β Εθνική, η ομάδα δεν κατάφερε τελικώς να ορθοποδήσει.

Τον Γενάρη του 2003 ανέλαβαν την διοίκηση ο Δ.Τούλης και ο Β. Σιδηρόπουλος. Ο νέος προπονητής που επέλεξαν ήταν ο Ζόραν Ζούκιτς, ο οποίος τελικά δεν πέτυχε στο έργο του. Το  αποτέλεσμα ήταν να φτάσει η ομάδα στα μπαράζ, όπου στο γήπεδο της Λάρισας έχασε από τον Λεβαδειακό με 2-1 στην παράταση και υποβιβάστηκε  στην Γ' Εθνική για τρίτη φορά στην ιστορία της. Τον Ιούλιο του 2003 η διοίκηση του ΑΟΚ θα ξεκινήσει μια προσπάθεια προβιβασμού στη Β' Εθνική δια της πλαγίας οδού και συγκεκριμένα με την απορρόφηση του Ποσειδώνα Νέων Πόρων. Παρά την επιτυχή απορρόφηση του Ποσειδώνα, η προσπάθεια δεν καρποφόρησε, μιας και συγκεκριμένα συμφέροντα δεν ήθελαν την ομάδα στη Β' Εθνική. Η ομάδα συνέχισε να θαλασσοδέρνει στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής και οι συνεχείς αλλαγές προπονητών, όπως του Ζόραν Ζούκιτς του Σ.Ανθουλάκη, του Γ.Μπένου και του Δ.Παπαδόπουλου, δεν έφεραν αποτέλεσμα. Η ομάδα έφτασε στο μελανό σημείο να παλεύει σχεδόν για την παραμονή της στην Γ' Εθνική, κάτι το οποίο τελικά εξασφαλίστηκε 4 αγωνιστικές πριν το τέλος. 

Στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν η Καβάλα παρέμεινε στη Γ’ εθνική, ενώ στο μεσοδιάστημα αυτό ο κ. Σιδηρόπουλος αποχώρησε από τη διοίκηση και το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών έμεινε στο κ. Τούλη, ο οποίος το μεταβίβασε τελικά το 2006 στην οικογένεια Ψωμιάδη.

Μια νέα εποχή ξεκινάει, με πρόεδρο τον κ. Ευσταθιάδη για ένα μικρό χρονικό διάστημα και στην συνέχεια τον Σταύρο Ψωμιάδη, η ομάδα αρχίζει πλέον μια ανοδική πορεία και ξεκολλάει επιτέλους από το βόρβορο της Γ΄ Εθνικής. Η νέα διοίκηση κάνει ουσιαστικές μεταγράφηκες κινήσεις, οργανώνει διοικητικά την Π.Α.Ε. και δίνει λύση στο χρόνιο οικονομικό πρόβλημα που ταλάνιζε την ομάδα. Θέτει υψηλούς στόχους και πράγματι μέσα σε δύο σαιζόν (2007-08 και 2008-09 ), αλλάζει δύο κατηγορίες.

Το 2009 ο Α.Ο.Κ. ανεβαίνει και πάλι στη Super league, σε μια κατηγορία ισάξια της ιστορίας του, γιατί όσο κι αν ακούγεται στερεότυπη η φράση, είναι αλήθεια ότι ο Α.Ο. ΚΑΒΑΛΑ είναι μια από τις μεγαλύτερες επαρχιακές ομάδες της Ελλάδας. Έχει να επιδείξει μια πολυετή παρουσία στη μεγάλη κατηγορία, με αξιόλογες βαθμολογικές θέσεις όπως 6η και 7η και με επιτυχίες στο θεσμό του κυπέλου, όπως η πρόκριση στα ημιτελικά τις περιόδους 1965-67 και 1994-95. Η περίοδος 2009-2010, κρίνεται ιδιαίτερα επιτυχημένη, καθώς ο Α.Ο.Κ. πέτυχε σε μια χρονιά όσα είχε πετύχει μέχρι τώρα διαχρονικά. Πρώτη επαρχιακή ομάδα, 6η θέση στο πρωτάθλημα και συμμετοχή στα ημιτελικά του κυπέλου. Είναι γεγονός πλέον ότι ο Α.Ο.Κ. ανασυντάχθηκε, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι με την βοήθεια της νέας διοίκησης και την συμπαράσταση των φιλάθλων, η ομάδα πορεύεται σε μεγάλες επιτυχίες. Δεν είναι τυχαίος άλλωστε ο χαρακτηρισμός «φονέας των γιγάντων» που της έχει προσδώσει ο Αθηναϊκός τύπος, για την χρονιά αυτή. Τα επιτυχή αποτελέσματα απέναντι στις μεγάλες ομάδες, η ιστορική νίκη με 0 – 2 εκτός έδρας επί του Παναθηναϊκού, η εν γένη παρουσία της ομάδος, η ενδυνάμωση του ρόστερ με ποδοσφαιριστές όπως οι Ντενίλσον, Ορούμα, Ρινκόν, Σμολάρεκ, Ιτάνζ, Μουρ, Σόσιν, Μεντί, Παβίσεβιτς κ.α. , έδωσαν κύρος και σεβασμό στην ομάδα.

Περίοδος: 2009-10    Θέση: 6η      Ν:10  Ι:9  Η:11

Κι αν αυτή τη χρονιά ο Α.Ο.Κ. αιφνιδίασε ίσως κάποιους με την επιτυχημένη πορεία του, την επόμενη έπεισε τους πάντες πως πρόκειται για μια ανερχόμενη επαρχιακή ομάδα που θα αναταράξει τα νερά στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πράγματι η περίοδος 2010-2011 ήταν το ίδιο επιτυχημένη με την προηγούμενη και ο Α.Ο.Κ. απέδειξε ότι δεν ήταν ένα «βεγγαλικό» αλλά μια ομάδα που μπορούσε να επιτύχει κάτι παραπάνω στο κύπελλο αλλά και με βλέψεις για την Ευρώπη. Το ρόστερ της ομάδας ήταν για μια ακόμη χρονιά πολύ ποιοτικό, με παίκτες όπως οι Ντιέ, Καρντόσο, Αμπντούν, Νικουλάε, Γκαλίνοβιτς, Τόμασιτς, Ονουάτσι, Οικονόμου, Χρουγκόβιτς, Βουτσίσεβιτς, Πετκάκης, Ρίος κ.α. , δυστυχώς όμως υπήρξαν λανθασμένες επιλογές και πολλές αλλαγές προπονητών. Αυτός ήταν και ο λόγος που η ομάδα δεν κατάφερε τελικά να επιτύχει τον βασικό της στόχο που ήταν η έξοδος στην Ευρώπη. Παρόλα αυτά η πορεία της ομάδας ήταν τέτοια, που έκανε όλη τη Ελλάδα να μιλάει για το εντυπωσιακό και θεαματικό ποδόσφαιρο της Καβάλας, ενώ δεν έλειψαν και αυτή τη χρονιά νικηφόρα αποτελέσματα που έκαναν αίσθηση, όπως η νίκη μέσα στη τούμπα επί του ΠΑΟΚ με 0-2.

 

Περίοδος: 2010-11     Θέση: 7η Βαθμοί: 40         Νίκες: 10 Ισοπαλίες: 10 Ήττες: 10

 

Δυστυχώς όμως πριν κλείσει η αγωνιστική περίοδος, είχαν αρχίσει από την άνοιξη του 2011 να ακούγονται φήμες που προκαλούσαν ανησυχία στου φιλάθλους της Καβάλας. Ειδήσεις για επαφές της οικογένειας Ψωμιάδη με ανθρώπους του Πανιωνίου και άλλων ομάδων και για τεταμένες σχέσεις μεταξύ της διοίκησης και του Δήμου. Κι αν οι πρώτες φήμες δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ, ήταν γεγονός πως οι σχέσεις του Δημάρχου Κωστή Σιμιτσή με τον πρόεδρο του ΑΟΚ Σταύρο Ψωμιάδη, ήταν πολύ άσχημες, με σημείο τριβής το Δημοτικό γήπεδο «Ανθή Καραγιάννη». Τα πράγματα πήραν γρήγορα άσχημη τροπή, ο Σταύρος Ψωμιάδης πήρε την ομάδα από την Καβάλα στην Νέα Ευκαρπία Θεσσαλονίκης για να συνεχίσει εκεί την προετοιμασία της, ενώ κράτησε μια σκληρή και προσβλητική στάση απέναντι στον πρώτο δημότη της πόλης. Σε όλα αυτά ήρθαν να προστεθούν κι άλλες φήμες για νέες επαφές της Διοίκησης της ΠΑΕ, αυτή τη φορά με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Φήμες που έτειναν να είναι αληθινές δεδομένης της τραγικής οικονομικής και διοικητικής κατάστασης του Ηρακλή αλλά και των επιβεβαιώσεων του ίδιου το προέδρου του ερασιτέχνη Ηρακλή, Κώστα Γωγάκου για μεταφορά της Καβάλας στην Θεσσαλονίκη, για υφαρπαγή του ΑΦΜ της Καβάλας και για συγχώνευση της με τον Ηρακλή. Λίγες μέρες αργότερα, μια ακόμη είδηση περί σχετικού αιτήματος της ΠΑΕ στο επιμελητήριο Καβάλας, ξεσήκωσε τους Καβαλιώτες και τους κατέβασε μαζικά στους δρόμους της πόλης. Η Λέσχη Φιλάθλων Καβάλας ανέλαβε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις, προσπαθώντας να συντονίσει τους φιλάθλους της Καβάλας και κατάφερε να οργανώσει ένα ιστορικό συλλαλητήριο 2.000 Καβαλιωτών που κατέβηκαν στη πλατειά για να εκφράσουν την αγάπη τους στην ομάδα και την αντίθεση τους σε όσα συνέβαιναν. Τα μέλη της Λέσχης έδιναν παράλληλα τον δικό τους αγώνα με συνεχείς επαφές με αιρετούς, με Βουλευτές, με παράγοντες του ποδοσφαίρου, με ανακοινώσεις, δημόσιες τοποθετήσεις και παρεμβάσεις στα πανελλήνια Μ.Μ.Ε. Οι πιέσεις της Λέσχης, των Βουλευτών και σύσσωμου του Καβαλιώτικου κόσμου, καθώς και η θετική στάση των Μ.Μ.Ε. έδηξαν να πιάνουν τόπο καθώς προέκυψε σχετική νομοθετική ρύθμιση που απαγόρευε τέτοιου είδους συγχωνεύσεις επαγγελματικών ομάδων. Στον αντίποδα, η διοίκηση της ΠΑΕ και η οικογένεια Ψωμιάδη η οποία αρνιόταν κάθε ανάμιξη σε όλα αυτά, άλλαξε την στάση της και έφερε την ομάδα στη Καβάλα για να συνεχίσει την προετοιμασία της εκεί.

 

Δυστυχώς όμως τα προβλήματα για τον Α.Ο.Κ. δεν σταμάτησαν εδώ. Μια νέα περιπέτεια ξεκινούσε για την ομάδα, λίγες μέρες πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα της Supreleague. Συγκεκριμένα η Ε.Ε.Α. αφαίρεσε την άδεια συμμετοχής της ομάδας σε οποιαδήποτε επαγγελματική κατηγορία, με αποτέλεσμα η Καβάλα να υποβιβαστεί μοιραία στην Δ' εθνική. Η αιτία ήταν ο Μάκης Ψωμιάδης, πατέρας του προέδρου της ομάδας Σταύρου Ψωμιάδη, διότι θεωρήθηκε παρένθετο πρόσωπο στην ΠΑΕ και άμεσα εμπλεκόμενο σε στημένα παιχνίδια του ποδοσφαιρικού στοιχήματος. Όλα αυτά συνέβαιναν στο πλαίσιο μια υποτιθέμενης «κάθαρσης» του Ελληνικού ποδοσφαίρου με εξιλαστήρια θύματα την Καβάλα και τον Βόλο. Το ερώτημα βέβαια ήταν σε ποια παιχνίδια εμπλέκονταν η ΠΑΕ ΚΑΒΑΛΑ, δεδομένου ότι ποτέ δεν αποδείχθηκε τίποτε περί αυτού ούτε κατηγορήθηκε κάποια άλλη ομάδα ως συμμέτοχη σε στημένο παιχνίδι με τον ΑΟΚ. Όσο για τους Μάκη και Σταύρο Ψωμιάδη ποτέ δεν στοιχειοθετήθηκε ανάλογη κατηγορία εις βάρος τους, παρά μόνο για φοροδιαφυγή και απόκρυψη εισοδημάτων. Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν κασέτες με συνομιλίες όπου εμπλέκονταν δεκάδες πρόεδροι και παράγοντες καθώς και οι ομάδες αυτών, τελικά τιμωρήθηκαν μόνο η Καβάλα και ο Ολυμπιακός Βόλου.

 

Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ότι η ομάδα γινόταν ξαφνικά ερασιτεχνική και έπρεπε μέσα σε λίγες μέρες να οργανωθεί προκειμένου να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα της Δ΄Εθνικής κατηγορίας, χρησιμοποιώντας τους εναπομείναντες νεαρούς και άπειρους ποδοσφαιριστές της Κ17, με έναν Ερασιτέχνη αδρανή, χωρίς χρήματα, χωρίς μέλη και χωρίς ουσιαστική διοίκηση.

 

Ο ρόλος της Λέσχης Φιλάθλων Καβάλας ήταν για μια ακόμη φορά καταλυτικός. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να εγγράψει εκατοντάδες μέλη, να εισπράξει συνδρομές και να θωρακίσει τον Ερασιτέχνη με πρόσωπα υπαρκτά και πάνω απ' όλα με αγνούς Καβαλιώτες που αγαπούσαν την ομάδα τους. Από τη νέα Γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε, προέκυψε νέο διοικητικό συμβούλιο με πρόεδρο έναν παλιό παράγοντα του ΑΟΚ τον Ντίνο Κανάκη, ενώ το σώμα αποφάσισε να συμμετάσχει η ομάδα στο πρωτάθλημα της Δ΄Εθνικής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Καβαλιώτες αποδεχόταν την άδικη απόφαση, αλλά απλώς σεβόμενοι την ιστορία του ΑΟΚ και υποσχόμενοι πως θα ξαναφέρουν το καραβάκι σε ήρεμα νερά. Η Λέσχη Φιλάθλων Καβάλας πέρα από την μαζική πώληση εισιτηρίων διαρκείας και την δυναμική παρουσία σε όλους τους αγώνες, συνέχισε τον αγώνα για την τελική δικαίωση της ομάδας, σε συνεργασία με ελάχιστους βουλευτές και με τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Γιώργο Τσοκτουρίδη.

 

Εκείνη η χρονιά μπορεί να βρήκε την ομάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Δ΄Εθνική, αλλά στο βιβλίο της ιστορίας, η περίοδος 2011-2012 γράφτηκε με χρυσά και όχι με μελανά γράμματα. Καθώς οι αγνοί φίλαθλοι, οι Καβαλιώτες που αγαπούσαν μόνο τον ΑΟΚ και καμιά άλλη ομάδα, συσπειρώθηκαν γύρω από αυτήν, έσωσαν την τιμή και την αξιοπρέπεια της και κατάφεραν να ξαναφέρουν το «καραβάκι» σε ήρεμα και απάνεμα νερά. Η ομάδα παρά τις αντίθετες προβλέψεις, τα πολλά προβλήματα, τους -4 βαθμούς και τους νεαρούς ποδοσφαιριστές, κατάφερε να τερματίσει στη 4η θέση με 48 βαθμούς (Ν:16 Ι:4 Η:6) σε ένα πρωτάθλημα που υποβιβαζόταν σχεδόν οι μισές ομάδες.

 

Μπορεί η ομάδα να αγωνίστηκε στην Δ' Εθνική, αλλά ποτέ οι Καβαλιώτες δεν αποδέχθηκαν την άδικη αυτή απόφαση και πότε δεν σταμάτησαν οι προσπάθειες για την τελική δικαίωση της. Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2012 και μετά την ψήφιση του νέου αθλητικού νόμου, διαφαινόταν κάποιες ελπίδες. Συγκεκριμένα με το άρθρο 19 παρ.4 η ομάδα είχε πλέον το δικαίωμα να καταθέσει εκ νέου το φάκελο στην Ε.Ε.Α. Στο διάστημα που ακολούθησε έγινε ένας τιτάνιος αγώνας για την επαναφορά της ομάδας σε επαγγελματική κατηγορία. Οι παράγοντες της ομάδας σε συνεργασία με ελάχιστους πολιτικούς έδωσαν πολλές μάχες μεταξύ Ε.Ε.Α. , Ε.Π.Ο. Superleague και Football League, για να έλθει τελικά μια εν μέρει δικαίωση της ομάδας, με την τοποθέτηση της στις 24/9/2012 στο πρωτάθλημα της Football League(Β' Εθνική).

 

Μια νέα εποχή ξεκινάει για τον Α.Ο.Κ. με νέα Διοίκηση και πρόεδρο τον γιατρό Γιώργο Τσοκτουρίδη, με έναν ισχυρό ερασιτέχνη που κατέχει πλέον το 45% των μετοχών και με νέους στόχους όπως η άμεση επάνοδο της ομάδας στην Superleague.