Ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, δίνει σπάνια συνεντεύξεις. Παρότι μάλιστα η Καβάλα, εκπροσωπεί στο ελληνικό μπάσκετ μία από  τις νευραλγικότερες περιοχές της  Ελλάδας, ο πρόεδρος της δεν… βγαίνει  μπροστά και αρκείται στον άχαρο αλλά ουσιώδη ρόλο που πρέπει να έχει ένας πρόεδρος σε μία επαγγελματική ομάδα μπάσκετ: Να βάζει το χέρι στην τσέπη. To έβαλε το περασμένο καλοκαίρι, φτιάχνοντας μια ομάδα που όλοι έλεγαν ότι θα σωθεί… περίπατο και θα διεκδικήσει μια θέση στα πλέι οφ. Το έκανε στη διάρκεια της χρονιάς μπας και η ομάδα ερχόταν στο σωστό δρόμο, το… ξανάκανε και στο παραπέντε όταν η υπόθεση σωτηρία φάνταζε πιο δύσκολη από ποτέ. 48 ώρες μετά τη μεγάλη νίκη κόντρα στον Πανελλήνιο, ο πρόεδρος της Καβάλας ανοίγει τα χαρτιά του στο basketnet.gr και μιλάει για τα λάθη που έγιναν αλλά και τα… σωστά που θα γίνουν το προσεχές καλοκαίρι, αν η Καβάλα μείνει στην Α1. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΣΥΡΙΓΟ...

 -Πως νιώθετε λίγο μετά την μεγάλη νίκη επί του Πανελληνίου;
«Νιώθω ικανοποίηση. Αλλά παράλληλα νιώθω πως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μέχρι να σωθούμε. Σίγουρα το να νικάς μια ομάδα όπως ο Πανελλήνιος, με τόσο μεγάλη ιστορία, με τόσο καλύτερο δυναμικό, μία ομάδα που έχει φτάσει στο FINAL 4 του Eurocup, είναι σημαντικό. Πέρα από ότι ήταν μια μεγάλη βαθμολογική ανάσα για την ομάδα».

-    Θα σωθεί η Καβάλα;
«Εγώ πρέπει να πιστεύω ότι θα σωθεί. Δεν μου επιτρέπεται να έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα τα καταφέρουμε. Η Καβάλα δεν είναι απλή υπόθεση. Είναι μία ομάδα που αντιπροσωπεύει την περιφέρεια, παίζει σε ένα γεμάτο γήπεδο με μέση προσέλευση 1500 ατόμων. Ένα γήπεδο που γεμίζει από οικογένειες, γυναίκες, παιδιά… Κυρίως, η Καβάλα είναι μία ομάδα με τμήματα υποδομής που αθλούνται 500 παιδιά. Με ομάδες που διακρίνονται στα πρωταθλήματα Παίδων και Κορασίδων. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που ικανοποιεί την δίψα μίας ολόκληρης περιοχής για μπάσκετ… Οπότε, τι λέτε, δεν πρέπει να πιστεύω ότι θα σωθούμε;». 

-    Όλοι λένε πως βάσει υλικού η Καβάλα δεν έπρεπε να είναι σε αυτή τη θέση. Γιατί τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, παλεύετε ακόμη για την σωτηρία;
«Κατ’αρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι ειδικός στο μπάσκετ, ούτε πρόκειται να παραστήσω ποτέ τον ειδικό. Αυτό που νομίζω πάντως είναι πως μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει σωστή διαχείριση του υλικού. Το καλοκαίρι έγιναν πολλές  μεταγραφές αλλά δυστυχώς η ομάδα δεν απέκτησε ποτέ σωστή χημεία. Ήρθαν κάποιοι μεγάλοι παίκτες αλλά δεν έδεσαν ως ομάδα. Και ξέρετε, το μπάσκετ δεν είναι τένις ή πινγκ-πονγκ… Για να πετύχεις πρέπει να είσαι ομάδα». 

-    Αν μπορούσατε να γυρίσετε το χρόνο πίσω, θα συνεχίζατε για δεύτερη χρονιά με τον κ. Πιλαφίδη;
«Τον κ. Πιλαφίδη τον στηρίξαμε απόλυτα, γιατί βοήθησε την ομάδα. Και αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Η επιλογή να αποχωρήσει από την ομάδα ήταν δική του. Η διοίκηση τον στήριξε μέχρι την τελευταία στιγμή, ακόμη και μετά την ήττα από τον Ηλυσιακό. Δεν είμαστε της φιλοσοφίας φύγε εσύ-έλα εσύ. Ξέρουμε πως όταν δεν πάει καλά μία ομάδα συνήθως φεύγει ο ένας και όχι οι πολλοί. Και ο ένας είναι ο προπονητής… Ποντάρουμε πολύ στον προπονητή και γι’αυτό αντικαταστήσαμε τον κ. Πιλαφίδη με τον κ. Αλεξανδρή, που είναι προπονητής εγνωσμένης αξίας, με χρόνια εμπειρίας και μεγάλες επιτυχίες στην Α1».
-    Αν η ομάδα σωθεί, θα συνεχίσετε με τον κ. Αλεξανδρή;
«Ο κ. Αλεξανδρής ήρθε στην Καβάλα, γνωρίζοντας την βαθμολογική της θέση αλλά και το γεγονός ότι θα διαχειριζόταν ένα ρόστερ που δεν έφτιαξε αυτός, ούτε είχε πολλά περιθώρια αλλαγών. Συνεργαζόμαστε άψογα με τον κ. Αλεξανδρή, είναι ένας πολύ έμπειρος προπονητής και δεν έχω λόγο να πω ότι δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την συνεργασία μας. Όπως είπε άλλωστε και ο Ραίσεβιτς, μετά το παιχνίδι με τον Πανελλήνιο, είχαμε βαρεθεί να χάνουμε τα παιχνίδια στον πόντο… Στις λεπτομέρειες…».
-    Προσωπικά νιώθετε ότι κάνατε λάθη σε αυτά τα δύο χρόνια;
«Ασφαλώς. Πως θα μπορούσα να μην είχα κάνει λάθη; Έκανα λάθη και τα πλήρωσα με το αντίστοιχο τίμημα. Γι’αυτό και αν με το καλό είμαστε στην Α1 τον Μάιο, θα αλλάξουν πολλά. Ειδικά στο θέμα της οργάνωσης και της διαχείρισης της ομάδας. Η Καβάλα πρέπει να βελτιωθεί στον οργανωτικό τομέα. Αλλά επειδή αυτή τη στιγμή δίνουμε μία μεγάλη μάχη, επιτρέψτε μου να μην πω περισσότερα, πέρα από το ότι σκοπός μας είναι να βελτιώσουμε την λειτουργία μας παντού. Σε όλους τους τομείς».

-Προσωπικά, ποια θεωρείτε ως την μεγαλύτερη επιτυχία σας αυτή τη διετία;
«Ότι πήραμε μία ομάδα προβληματική, όπως ήταν το Πανόραμα, και σιγά-σιγά με συνέπεια και πολύ κόπο την εξυγιάναμε, κατακτώντας παράλληλα την παραμονή μας στην Α1, την ίδια χρονιά. Κάναμε αυτή την ομάδα εκπρόσωπο μίας ευρύτερης περιοχής που διψάει για μπάσκετ. Κάθε εβδομάδα στην Καβάλα έρχονται φίλαθλοι από ολόκληρη την ανατολική Μακεδονιά, την Θράκη, την Αλεξανδρούπολη, την Δράμα, την Ξάνθη και την Κομοτηνή. Όταν αποκτάς αυτή την ευθύνη, πρέπει να είσαι έτοιμος να αντέξεις τα πάντα. Την οικονομική φθορά, τους εξωγενείς παράγοντες, τον χρόνο που… δεν έχεις. Στην Ελλάδα που μιλάμε πολύ και κάνουμε λίγα, εμείς έπρεπε να ακολουθήσουμε τον ακριβώς αντίθετο δρόμο για να τα καταφέρουμε…».

-    Και η μεγαλύτερη αποτυχία σας;
«Ότι η ομάδα δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει σταθερότητα σε αγωνιστικό επίπεδο. Ότι παλεύουμε τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος για να σωθούμε…».

-    Παλάσιο, Σούντοβ, Ντιν… Την ώρα που άλλοι πρόεδροι ψάχνουν λεφτά για να πληρώσουν τους απλήρωτους παίκτες, εσείς κάνατε ηχηρές μεταγραφές ακόμη και από το ΝΒΑ… Αγάπη για την ομάδα, ανάγκη ή ενοχές;
«Σίγουρα όχι ενοχές… Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι είμαστε, ούτε που έχουμε φτάσει. Κοιτάξτε, όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα, η ομάδα έπρεπε να ενισχυθεί στο μέγιστο βαθμό, ώστε στους τελευταίους τέσσερις αγώνες που θα κρινόταν η παραμονή της στην Α1 να παρουσιαστεί όσο το δυνατόν πιο ισχυρή. Αυτή ήταν η εισήγηση του προπονητή και αυτό κάναμε. Από την Καβάλα δεν έφυγαν παίκτες για να γίνει… οικονομία. Αντικαταστάθηκαν παίκτες για να ενισχυθεί η ομάδα. Και βασικός παράγοντας για τις αλλαγές που έγιναν ήταν η ανταποδοτικότητα. Γιατί υπήρξαν και περιπτώσεις παικτών που κόστισαν πολύ αλλά δεν πρόσφεραν ανάλογα…».

-    Ποιοι ήταν αυτοί;
«Δεν θέλω να πω ονόματα… Δεν είναι της παρούσης».

"Στρατηγός ο Παλάσιο!"

 -    Ωραία, πείτε μας τότε κάποια παραδείγματα παικτών που κόστισαν λιγότερο από αυτά που αποδίδουν…
«Είναι λίγο άκαιρο να κάνω μία μορφή αποτίμησης τη συγκεκριμένη στιγμή αλλά δεν θα μπορούσα να αγνοήσω το πάθος και το κίνητρο που δείχνει πχ. ο Ραίσεβιτς μέσα στο γήπεδο. Ή ότι ο Παλάσιο, που είναι εγνωσμένης αξίας παίκτης, αποτελεί τον στρατηγό μας μέσα στο παρκέ». 

-    Είπατε πριν για τον κόσμο… Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι την μπασκετική ομάδα, οι Καβαλιώτες την αγκάλιασαν μεμιάς, σε αντίθεση με την ποδοσφαιρική που παρά τις επιτυχίες της με το καλημέρα, έδωσε μάχη για να πείσει τον κόσμο… Τι εξήγηση δίνετε;
«Νομίζω ότι πέρα από το γεγονός ότι ο κόσμος εδώ διψάει για μπάσκετ και εκτιμά το γεγονός ότι είναι το άθλημα που έχει δώσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη χώρα μας, εκτίμησε και την τεράστια προσπάθεια που έγινε ώστε η ομάδα να φτάσει στην Α1. Κατανόησε τον αγώνα που κάναμε για να εκπροσωπήσουμε την πόλη μας στην μεγάλη κατηγορία. Και έχει συνειδητοποιήσει πλήρως πως η Καβάλα δεν είναι απλά μία ομάδα. Είναι σπουδαία υπόθεση για μας τα 500 παιδιά που αθλούνται στο σύλλογο. Τόσο σπουδαία που αν κάποια στιγμή έπρεπε να επιλέξω στο δίλλημα ΚΑΕ ή Ερασιτέχνης, θα διάλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη τον Ερασιτέχνη. Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα. Η μεγαλύτερη δικαίωση των κόπων μας. Τα 500 παιδιά που μακάρι να γίνουν 1000…».

-    Αυτό είναι ένα όνειρο ζωής. Το όνειρο σας για την… μεγάλη Καβάλα, ποιο είναι;
«Σας είπα. Ξέρουμε ποιοι είμαστε και μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. Πρώτα απ’όλα λοιπόν θέλουμε να είμαστε αξιοπρεπείς σε όλα τα επίπεδα. Και να μείνουμε για πάντα στην Α1. Κάνοντας κάθε χρόνο βήματα μπροστά. Μακάρι λοιπόν κάποια στιγμή να παίξουμε και στην Ευρώπη… Αυτό είναι ένα όνειρο. Αλλά πάνω απ’όλα θέλουμε να έχουμε αξιοπρέπεια. Παντού».

-    Να κλείσουμε με κάτι διαφορετικό; Ξέρουμε ότι επαγγελματικά ασχολείστε με έρευνες για πετρέλαιο… Τελικά υπάρχει τόσο πετρέλαιο όσο λένε στο Αιγαίο Πέλαγος;
«Γενικά στο Αιγαίο δεν ξέρω, αλλά γύρω από τη Θάσο, σίγουρα υπάρχουν πολλά κοιτάσματα πετρελαίου. Ξέρετε, το πετρέλαιο δεν είναι εκεί που νομίζεις ότι υπάρχει αλλά εκεί που εν τέλει το βρίσκεις…».

-    Τελικά, μήπως είμαστε… πάμπλουτοι και απλά δεν το γνωρίζουμε;
«Δεν ξέρω αν είμαστε πάμπλουτοι, ξέρω όμως ότι οι Έλληνες εκτός Ελλάδας μεγαλουργούν. Όταν είμαστε όμως στον τόπο μας, μάλλον… μπερδευόμαστε. Ακόμη δεν έχω βγάλει άκρη τι συμβαίνει…»

(Πηγή: Basket Net)