Γράφει ο Ευριπίδης Μουρατίδης

Δύσπιστος κύριοι... Αυτό ήμουν ! Δύσπιστος και χαζός. Ναι ! Ναι! Χαζός όπως σας το λέω… Αλλά ας τα πάρουμε απ την αρχή .

Η Κυριακή πλησίαζε επικίνδυνα κι εμείς δεν είχαμε προμηθευτεί ακόμα τα «μαγικά χαρτάκια» για το εκτός έδρας ματσάκι με τον Πανσερραϊκό. Κάλλιο αργά παρά ποτέ όμως (ρητό που γνωρίζει καλά ο Ελληνικός λαός) τα πήρα στα χέρια μου ! Παρασκευή βράδυ όντας. Από ‘κει και πέρα ξεκίνησε μία φιλολογική συζήτηση με την μάνα μου (στο σπίτι μας βλέπεις εγώ κι η μάνα μου έχουμε τη ζούρλα με την ΑΟΚΑΡΑ χρόνια τώρα, αντίθετα με το τι συνηθίζεται να ισχύει) για τον τρόπο με τον οποίο θα μεταβούμε μέχρι το «στολίδι» της πόλης με τις μπουγάτσες, των Σερρών ντε! «Όχι με τ’ αμάξι» να λέω εγώ. «Ρε συ Εύρη μην έχει τίποτα φασαρίες και χαζά γιατί είναι και μανουριάρηδες αυτοί…» να λέει η “μητέρα” !

Γιατί τόσο αρνητικός θα μου πεις ! Ε! Λίγο το ότι είχα πάει κι εγώ μικρός (και ακόμα πιο χαζός τότε) μια εκδρομή με λεωφορείο του Π.Α.Ο.Κ. στο ΠΑΟΚ – ΑΕΚ 4-4 τότε, παλιά και ήταν μια τραυματική εμπειρία, λίγο το ότι είμαι λίγο, παχουλός δεν το λες, υπέρδιπλος σε όγκο το λες, και κουράζουν τα πούλμαν για ταξίδια, μου ‘χει κολλήσει ότι «δεν πάω με λεωφορείο ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ».

Ωστόσο λίγο τα οικονομικά ζόρια μας τούτες τις ζόρικες μέρες (οι βενζίνες κοστίζουν), λίγο το ότι τα παλικάρια απ τη λέσχη τα περισσότερα, αν όχι όλα, τα ξέρουμε, μας ξέρουν και γενικά είναι νορμάλ (μωρέ θεοπάλαβοι είναι αλλά αυτό για τα δικά μου standards είναι νορμάλ) άνθρωποι χωρίς φασαρίες και καφρίλες πέραν του επιτρεπτού, μ’ έκαναν ν’ αλλάξω γνώμη… Anyway ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ! Θα πάμε με την εκδρομή της Λέσχης !!!

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΩ ΠΟΤΕ ! Και εννοείται πως από δω και πέρα θα το ξαναπροτιμήσω ! Μαγική εμπειρία με άφθονο και αναζωογονητικό γέλιο ! Δεν με πιστεύετε ; Ας δούμε λοιπόν…

Μαζευόμαστε κατά τις 11:30 στην πλατεία και αφού (με μέσον έχω να καταγγείλω) παίρνουμε λόγω όγκου την καλύτερη θέση (να ‘σαι καλά Θ.Γ.), και αφού γίνονται οι απαραίτητες καταμετρήσεις (ίσα με 7 φορές μετρηθήκαμε μιας και ο εν λόγω κύριος που το ανέλαβε, ονόματα και υπολείψεις δεν θίγουμε –Τόλη τον λένε- , έμοιαζε να κατέβηκε από άλλο πλανήτη που μετράνε με μια περίεργη μέθοδο τελείως ξένη από τους δικούς μας αριθμούς –ας ελπίζουμε ότι νοιώθει πότε κάνω πλάκα- ), ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας !

Όλοι χαρούμενοι, όλοι κεφάτοι (όχι κι όλοι δηλαδή, αν σκεφτείς ότι το πρώτο άσμα που ακούστηκε ήταν το “ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΑΑΑΣ” ), με τα τραγούδια μας (όχι ξεροσφύρι κύριοι! Είχαμε μπουζούκια, κιθάρες και στεντόρειες φωνές !!!), με τα σαντουϊτσάκια μας, ειδικά επιμελημένα από τον δις βραβευμένο σεφ Τόλη και την μπριγκάντα του, με τα νεράκια μας. Με τα όλα μας ! Κομπλέ ! Και πριν προλάβουμε να κάνουμε μισή ώρα ταξίδι, τσουπ ! Κάτω λέει για τσιγάρο, κατούρημα και τα τοιαύτα ! Τι λες άνθρωπέ μου ?! Ούτε παιδάκια σε ημερήσια δεν θέλουν στάση τόσο σύντομα ! Βάλαμε μυαλό όμως και πριν καλά καλά η νικοτίνη της πρώτης τζούρας φτάσει στα πνευμόνια τους, πάλι μέσα και ξανά on the road για την μπουγατσούπολη!

Το υπόλοιπο ταξίδι συνεχιζόταν στους γνωστούς ρυθμούς. Συνθήματα, τραγούδια (ευτυχώς κράτησαν λίγο αυτά –αυτό το σαρκαστικό χιούμορ θα με κόψει από συνεργάτη της σελίδας από το πρώτο μου άρθρο, το βλέπω εγώ - ), και πολλά ΠΟΛΛΑ ΟΜΩΣ, γέλια ! Έγινε και η αλλαγή της σκυτάλης από το Καβαλιώτικο περιπολικό, σ’ αυτό των Σερρών, και βουρ για την τελική ευθεία ! Εσύ είσαι που το λες ; Φτανουμε λοιπόν στο σημείο εκείνο (μη ρωτάτε που με τον προσανατολισμό και τις τοποθεσίες όταν ταξιδεύω δεν τα πάω καλά, ρωτήστε όσους με ξέρουν !) που οι καλοί μας “αστυνομικοί” (sic) θα μας κατέβαζαν για έλεγχο ! Για έναν πολύ περίεργο λόγο ο έλεγχος δεν μπορούσε να ξεκινήσει αν τα λεωφορεία δεν ήταν σε απόλυτη στοίχιση και παραλληλία ! Ναι ναι ! Καλά διβάσατε ! Για κάποιο λόγο οι “αστυνομικοί” (sic) έπρεπε ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ να βάλουν τα πούλμαν σε απόλυτη στοίχιση ! Έλα όμως που για εμάς, ως τελευταίο από τα πέντε, δεν υπήρχε χώρος, και για να μην χαλάσει αυτό το μπαλέτο των εκδρομικών λεωφορείων, μας έκαναν κουμάντο για να μπούμε σε ένα, χωράφι δεν το λες, γρασίδι στην άκρη του δρόμου το λες!

Εμείς κατεβαίνουμε, ο έλεγχος γίνεται, τελειώνει, μαζευόμαστε, τα πρώτα τρία λεωφορεία αναχωρούν, και έρχεται και η ώρα μας να φύγουμε επιτέλους. Αυτό βέβαια σ’ έναν ιδανικό κόσμο που το όχημά μας δεν θα είχε κολλήσει στην λάσπη με τις ρόδες σε μισό μέτρο βάθος  (βλέπε φωτό αριστερά)! Γιατί στον δικό μας κόσμο το λεωφορείο δεν πήγαινε ούτε μπρός ούτε πίσω ! ΕΙΧΕ ΜΠΑΤΑΚΩΣΕΙ (όσοι ήταν εκεί ξέρουν τι και πως) !

Από κει και πέρα ο κακός χαμός ! Όλοι κάτω, όλοι μανίκια ψηλά και όλοι να σπρώχνουμε σαν τους τρελούς. Μια από μπροστά, μια από πίσω, μια από μπροστά πάλι αλλά με τον οδηγό όταν εμείς σκουντούσαμε προς τα πίσω, αυτός να έχει “πρώτη” και να μαρσάρει μπροστά, σκηνές απείρου κάλλους λέμε ! Για καλή μας τύχη και μετά από γέλια, βογγητά (υπερπροσπάθειας μωρέ ! αμέσως ο νους σας στο πονηρό), και γενικά πολύ mucho men καταστάσεις, ένας αγρότης της περιοχής με το υπέρ-τρακτέρ του (ωραίο μηχάνημα έχει ο π%$#^ης  ακούστηκε σε κάποια φάση από κάποιον από μας) ήρθε και μας έσυρε, κυριολεκτικά, έξω απ το βούρκο, αναγκάζοντάς μας να ξεσπάσουμε σε πανηγυρισμούς (αν μη τι άλλο πανηγυρίσαμε και μια φορά, μιας και στον αγώνα δεν μπορέσαμε !)

Η υπόλοιπη εκδρομή περιελάμβανε άφιξη στο γήπεδο, εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, όμορφες στιγμές (τα παιδάκια της λέσχης με τα παιδιά απ’ τους Che Guevara ήταν επίδειξη πολιτισμού), έναν αγώνα που γρήγορα θα ξεχάσουμε, τουλάχιστον το πώς έπαιξε η ομάδα μας, και ένα αποτέλεσμα που δεν θέλουμε να θυμόμαστε ! Αλλά σε γενικές γραμμές ηρεμία και απλότητα !

Η επιστροφή, λίγο πιο μουντή και στενάχωρη λόγω αποτελέσματος, και με τη φωνή του Γιώργου Μήνου να κλαίει στο 1-0 του Εργοτέλη με τον Π.Α.Ο.Κ., ήταν γρήγορη και ξεκούραστη. Αποβίβαση στην πλατεία, χαιρετούρες και όλοι σπίτια για ξεκούραση !

(σημ admin: Ε δεν μπορώ, θα την βάλω την photo...)

Όπως προείπα… Δεν το μετάνιωσα στιγμή ! Ευχαριστώ την επιμονή της “μάνας” να πάμε με την εκδρομή και όχι με Ι.Χ. !

Σας ευχαριστώ όλους για την υπέροχη Κυριακή !

Till next time…. Enjoy…

Ευριπίδης Μουρατίδης,

Λέσχη Φίλων Καβάλας