Άλλο ένα έγκλημα κατά της αθλητικής κοινότητας της Καβάλας συντελέστηκε στο Ενωσιακό Γήπεδο στα Αμισιανά.

Το δημοσιογραφικό κατεστημένο συνεπικουρούμενο από ένα άνευ προηγουμένου διαιτητικό όργιο αλλοίωσε το αποτέλεσμα του αγώνα μεταξύ της ομάδας των δημοσιογράφων και της Λέσχης Φιλάθλων Καβάλας βυθίζοντας στην θλίψη και την περίσκεψη κάθε σκεπτόμενο φίλαθλο.

Το πράγμα φάνηκε από την αρχή: Η ομάδα των δημοσιογράφων εμφανίστηκε με ροζ(!!!) φανέλες στον αγωνιστικό χώρο δημιουργώντας μια άρρητη ψυχολογική πίεση στους παίκτες της Λέσχης ώστε να μην έχουν την διάθεση να μαρκάρουν «αντρίκια»! Πέραν τούτου η ομάδα στήθηκε, εκμεταλλευόμενη την απουσία δυνατής φωνής αντίστασης από τα τοπικά αθλητικά media (αφού είναι διαπλεκόμενα και έχουν συναλλαγές!), με 5-6 λαθροδημοσιογράφους μεταγραφές από ομάδες της Α και Β εθνικής κατηγορίας (Κήπου, Αβραμίδης, Μαγνίσαλης,) και δύο τρεις φερέλπιδες  νέους 15-16 ετών. Ωστόσο τα λιοντάρια της Λέσχης Φιλάθλων παρατάχτηκαν απέναντί τους κοιτάζοντας τους στα μάτια χωρίς καθόλου φόβο, με πίστη στην υπέρτατη μάχη που είχαν να δώσουν!

Το ματς ξεκίνησε με αναγνωριστικές μπαλιές και για τις δυο ομάδες! Ξαφνικά ο υπέροχος, ο μοναδικός,  ο ταλαντούχος,

ο βασιλιάς των γηπέδων, ο φωτεινός αστήρ του ποδοσφαιρικού στερεώματος, ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης αυτού ειδικά του πλανήτη, (ο υποφαινόμενος, για να μη νομίζετε ότι υπερβάλλω) ξεχύνεται στην αντεπίθεση, σαν εμετός από δηλητηρίαση, φτάνει μπροστά στον τερματοφύλακα και μ’ ένα εμπνευσμένο πλασέ στέλνει την μπάλα σε εκείνο ακριβώς το σημείο που χρειαζόταν για να αποκρούσει ο τερματοφύλακας Θεοχαρίδης,  ώστε σαν νόμισμα σε κουμπαρά να στρωθεί στα πόδια του Γιώργου Κυριακού που με άνεση σε κενή εστία θα γράψει το 1-0 για την Λέσχη… Χαμός! Συνθήματα, καπνογόνα, ο Λουπέλης σε παροξυσμό να φωνάζει στον Οικονομόπουλο και στο Προμούσα «σας αγαπώ!» Μεγαλεία! Εδώ όμως τελείωσε το κανονικό παιχνίδι...

 

Αυτό ήταν το cue για να βάλουν σε εφαρμογή το βλοσυρό τους σχέδιο οι Πατσίδης-Παναγιωτίδης (Ο Θεοχαρίδης αρχικά ήταν στο κόλπο αλλά μετά τα ουίσκια που του προσφέρθηκαν το άφησε...). Με μαφιόζικα νοήματα στο διαιτητικό τρίο, ξεκίνησε το διαιτητικό όργιο που έφερε εκνευρισμό και αμηχανία στις τάξεις των αγωνιστών της Λέσχης. Ένα τυχερό γκολ (όποιος ρίχνει ευθύνες στον τερματοφύλακα Τζίνα είναι εγκάθετος τραμπούκος! Ξένες παντούφλες να βρει κάτω από το κρεβάτι του!) ένα καθαρό κοντρόλ με το χέρι του Μπάμπη Παναγιωτίδη μέσα στη μικρή περιοχή κι ένα offside με γυμνό οφθαλμό («είχε ένα νεφέλωμα και δεν ήμουν σίγουρος» δήλωσε ο επόπτης «οπότε η αμφιβολία είναι υπέρ του επιτιθέμενου…») διαμόρφωσαν το σκορ στο 3-1. Στο μεταξύ τρεις κοπέλες γνωστές για τις ιδιότητες τους στο χώρο του υπερφυσικού, ελέγχονται για την ξαφνική αποχώρηση του υποφαινόμενου με σημάδια πνευμονικής εμβολής, πράγμα που δυσχέραινε πολύ την προσπάθεια της Λέσχης να ξαναμπεί στο παιχνίδι ενάντια σε όλα τα παραπάνω εμπόδια. Ο Στέλιος Σαββίδης και ο "Αριστεροπόδαρος" κάλυψαν επάξια το κενό αλλά γκόλ δεν μπήκε (θα αναλύσουμε τους λόγους παρακάτω... ) Έτσι τέλειωσε το ημίχρονο… Ο Δρυίδης-πρόεδρος της Λέσχης μοίρασε μαγικό ζωμό –Johnny Walker Red Label (αγαπούλα, μπλε είπαμε…) κουραμπιέδες εμποτισμένους με κοκαίνη καθώς και τσιπουρόφιλτρο τριπλοβρασμένο 19 γράδων, που δεν βοήθησαν σε γενικές γραμμές πολύ.

Στο δευτερο ημίχρονο οι αλλαγές του υπέρτατου κόουτς Κώστα Οικονομόπουλου βοήθησαν την ομάδα που ισορρόπησε τον αγώνα αλλά το δημοσιογραφικό κατεστημένο κατόρθωσε να μετουσιώνει τις ευκαιρίες σε γκολ σε αντίθεση με την Λέσχη που έχανε την μία ευκαιρία πίσω από την άλλη με κλασσικότερες του Στέλιου και του Αντόνιο (οι οποίες μαγνητοσκοπήθηκαν για να διδάσκονται στα πανεπιστήμια στο λήμμα «χασογκόλης»). Έτσι το 5-1 φάνταζε να τελειώνει τα πράγματα, αλλά κανένας δεν λογάριασε την ψυχή του Παύλου ο οποίος με δύο προσωπικά γκολ έδωσε ελπίδες στους μαχητές της Λέσχης οι οποίοι πια έτρωγαν σίδερα! Με εντολή του κόουτς Οικονομόπουλου (ο οποίος στο μεταξύ έβαλε τα τιμημένα παπούτσια και μπήκε να βοηθήσει την ομάδα – το γράφω γιατί μου έδωσε 50€ και γιατί κανένας δεν τον είδε να ακουμπάει την μπάλα) η ομάδα γύρισε σε σύστημα all out attack και επιτιθόταν κατά κύματα στην ανυπεράσπιστη εστία των δημοσιογράφων οι οποίοι με τα ροζ φανελάκια τύφλωσαν περισσότερο την θεά τύχη και την είχαν μαζί τους (μιλάμε, γκόμενα) … Όχι μόνο δεν μπήκε η μπάλα στο πλεκτό αλλά σε μια αντεπίθεση, σ’ ένα ανεμικό ισχνό σουτ, ο τερματοφύλακας Τζίνας δεν μπόρεσε να αντιδράσει σωστά όπως έκανε  σε όλο τον υπόλοιπο αγώνα και ο ??? (δεν γνωρίζω το όνομα του) έγραψε το 6-3. Αμέσως μετά ο διαιτητής ήρθε να ολοκληρώσει το ανοσιούργημα που είχε διατελέσει αυτός και οι βοηθοί του σφυρίζοντας επιδεικτικά την λήξη του αγώνα ενώ υπήρχε ακόμα αρκετός χρόνος για να ανατραπεί το ομολογουμένως  άδικο αντικειμενικά αποτέλεσμα…

Τι να πούμε για την ομάδα της Λέσχης: Γεμάτη φρεσκάδα και γενναιότητα αντιμετώπισε σ’ ένα εχθρικό περιβάλλον μια ομάδα του ποδοσφαιρικού κατεστημένου που ξέρει καλά πώς να παίρνει τα παιχνίδια στο παρασκήνιο. ‘Όλα τα παιδιά διακρίθηκαν: Ο Τζίνας κατέβασε ρολά (κυρίως spring-rolls κι ένα σακουλάκι bake rolls) Η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν θα έφτανε σ’ αυτά τα υψηλά επίπεδα απόδοσης χωρίς τον Κώστα, ο Άγγελος και ο Μιχάλας ήταν χάρμα οφθαλμών, ο Θοδωρής ο Τάσος ο Δημήτρης, κι ο Στέφανος τα εδώσαν όλα. Κορυφαίος του αγώνα, κανονική μηχανή οργώματος, καταπιόνας χιλιομέτρων, και ψυχρός εκτελεστής: Ο Παύλος! Ο Γιώργος εκπληκτικός επιθετικός με ένστικτο κυνηγού ήταν εκεί που έπρεπε. Ο «Αριστεροπόδαρος» με την είσοδό του έδεσε το κέντρο και ο Βασίλης με τον τσαμπουκά του καθάρισε ότι φάση έπεσε στην περιοχή ευθύνης του… Ο Μανιός και ο Στέλιος καταθέσαν ψυχή και δίκαια κέρδισαν το χειροκρότημα του κοινού και το ενδιαφέρον των σκάουτερες… Ο Αντώνης θα κέρδιζε παραπάνω εντυπώσεις και εύσημα αν δεν έμοιαζε τόσο πολύ φατσικά με τον Οικονομόπουλο...

Μα καλά! Αφού ήταν όλα τέλεια, και όλοι καταπληκτικοί, γιατί χάσατε?

θα ρωτήσουν ορισμένοι εγκάθετοι απολίτιστοι χωρίς τακτ… Η απάντηση έρχεται αβίαστα. Εκτός από τα διαιτητικά αίσχη, τις παράνομες μεταγραφές και δημοσιογραφοποιήσεις (κάτι σαν τον Έλληνα Μπατίστα), τα βουντού, τις επικλήσεις υπερφυσικών δυνάμεων και άλλες αντικειμενικές δυσκολίες, υπήρχαν και στην ομάδα της Λέσχης αδύναμοι κρίκοι. Καταρχήν το κοουτσάρισμα του Kostis ήταν παιδαριώδες: δεν βοήθησε την ομάδα στα δύσκολα ενώ δεν τόλμησε να ρισκάρει όταν έπρεπε! Η ιστορία θα τον θυμάται ως έναν κόουτς που παρά τις προσπάθειες του, παρά το παροιμιώδες σεξ- απήλ  και την θηριώδη τεστοστερόνη του, είναι απλά αποτυχημένος, τόσο που να κυκλοφορεί πια από στόμα σε στόμα ότι μπορεί και να είναι … (εγώ δεν μεταφέρω μη επιβεβαιωμένες φήμες). Ωστόσο κανείς από την Λέσχη δεν θα τον κατηγορήσει και δεν θα του φορτώσει ολοκληρωτικά την ήττα της ομάδας ακόμα κι αν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Γιατί μπορεί να είναι αποτυχημένος ως κόουτς και να μην ξέρει που παν τα τέσσερα από ποδόσφαιρο, και μάλιστα ξεδιάντροπα να κομπάζει για το αντίθετο αλλά εμείς είμαστε μια οικογένεια και τον θεωρούμε κι αυτόν μέλος της (καλώς ή κακώς).

Ο δεύτερος αδύναμος κρίκος ήταν το διοικητικό τρίο Πρόεδρος-Ταμείας-Υπ Τύπου, οι οποίοι δεν φρόντισαν ούτε για τις σωστές ντόπες (όχι μόνο τις ψυχολογικές – άκου Red Label ! τσιγκούνηδες) αλλά και την σωστή τοποθέτηση των χρημάτων που τα ανώνυμα μέλη της Λέσχης, αυτοί οι βιοπαλαιστές της ζωής, τα καταθέτουν από το υστέρημα τους: Είναι κοινά αποδεκτό σε όποιον παρακολούθησε τον αγώνα ότι ούτε τα 100€ στον Πατσίδη ούτε τα 50€ στον Γενικόπουλο ούτε τα 50€ στους επόπτες πιάσαν τόπο. Τα μόνα ίσως που έπιασαν (κι αυτό με επιφύλαξη) ήταν τα 100€ στον διαιτητή ο οποίος μας άφησε για τουλάχιστον μισή ώρα να παίζουμε με 12 παίκτες. Ωστόσο, παρά τις επίμονες προσπάθειες για τα συμφωνημένα πέναλτυ, κι ενώ τα πεσίματα μου μέσα στη περιοχή ήταν καθαρά, δεν μας έδωσε ούτε ένα με την φαιδρή δικαιολογία ότι "θα ήταν καλό όταν πέφτω να έχω κοντά μου (στα 1-2 μέτρα) έναν αντίπαλο" για να το δικαιολογήσει. Όποιος δε θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει, λέει ο σοφός λαός. Φυσικά όμως δεν είναι ευθύνη του διαιτητή αλλά των παραγόντων της Λέσχης που δεν προστάτεψαν την ομάδα.

Εκτός από μαθήματα αριστοτεχνικού ποδοσφαίρου, σήμερα η Λέσχη έδωσε ακόμη ένα μάθημα στους δημοσιογράφους: Ένα μάθημα αντικειμενικής παρουσίασης της αλήθειας ένα μνημειώδες σύγγραμμα για τα δημοσιογραφικά χρονικά δια χειρός Τόλη.. Για να βλέπουν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι ... ότι η αλήθεια δεν κρύβεται, ούτε αλλοιώνεται: Υπηρετείται...

Παραλειπόμενα

Φωτογραφίες

Could not load widget with the id 1.